Ben yorgunum kırgınım ben sessizim
Sen karanlıksın
Hiç olmadığın kadar siyahsın
Hangi gün aydınlanmazdı ki gülüşünle
Hangi yıldız kaymazdı kalbimin orta yerine
Sen yoktun/ kaçak bir sabıkalıydın çizik saylarda
Amansızdım /karamsardım /ben sabahtım
Sen ise benden kaçan zaman
Hangi zaman yaşadığım zaman

Kime yardın /kime zakkum
Çiseleyen yağmur damlasıydım ben
Buğulu camlara kondurulan öpücükler kadar geçici
Çocuksu aşkların en güzel anılarıydım belki
Sonbahardım mesela / dökerdim yaprakları
Güz den solmaya başlardım
Yüreği ayaz kesmiş yaz gibiydin sen
Dilimde bir tutam sükut
Aşkın çıkmaz sokaklarındaydım

Sen yoktun
Beklide hiç olmadın
Dün gibi yaşadım ben yarını
Anlatma “ ben zaten yaşamışımdır demişti “ şair
Kaç şiirde bir adın geçer bilir misin?
Nereden bileceksin ki
Yağmurun ardına saklanan
Gök kuşağı gibiydin
Bir vardın bir yoktun
Masal gibi

Ben deli miyim
Yoksa ötelenmiş gerçek mi?
Sokak lambaları kadar gündüze gereksiz mi?
Sen geceleri aydınlatırken
Ben beni dinliyordum

Ben her akşam seyre dalarken ufukları
Çiziyordum üstünü
Kağıt parçalarının ucunda görünüyordu ismin
Hangi cümle sendin
Kaç cümlede bir beraberdik ki
Şimdi enkaz gibiyim
Yığıntıyım /yokum
Geçmişim ben gençten
En çağlak zamanlarda kurumuşum
Misallerin en anlamsız benzetmesi gibiyim.
03.12.2019