Kanatlarında RüzgarKANATLARIMDA RÜZGÂR Yalnız bir çocuktum ben Kalbi dilinin ucunda Sevgisizlikten ölebileceğimi söylemişti pi/s/kiyatristler Yanardağ misali sakladığım öfkenin rüyasında görmüştüm kendimi Salıncakta kendini sallamaya çalışan Etiyopyalı çocuk! Ölecek zannettikleri sessiz çığlığın aksinde doğuran kendini Kozasından çıkan rengârenk bir kelebektim siyah beyaz fotoğraflarda… Hatırlıyorum Gerisini bilmiyorum Hani sadece bir gün olurdu ya kelebek ömürleri söylencelerde... Kanatlarımda halâ kar taneleri Kanatlarımda beyaz bahar Ve umut yüklü bulutlar asılı Kendini hiç durdurmayan bir zamanın hikayesi var ya uluorta , İşte o yüzden şaşkın halâ tanıklığım… Hiç büyüyememiş bir çocuğun adı olmalıyım Sarmaşık sevdaların duvarıydım Ya da sarmaşığı yeşile hasret giden bir ömrün hüzünlü hikayesiydi kulağıma fısıldanan , Nereden bilecektim ki kendi an’ımın baş ucunda açılması yasak, adresi meçhul de olsa hep beni bulan mühürlü bir mektup olduğunu Denizleri sevdim Kum olmak gözümde değildi Kaya olmaya niyetim de yoktu Gelgitlerin yakamozlarında bulduğum sevincin tadı hiçbir şekerde yoktu Balçıkla sıvanmış insan gölgelerinde dinlenmeğe kalkmıştım ya hani Affedilmedim Güneşin sıcağını özlediğimin farkında bile değilken Dilimde çamur kokusu Aramadım ırmakları, lâciverdi ve gökyüzü bulutlarının güneş yüklü yüzlerinde Tanrı’yı Bulduğunu zannetmek yeniden aramak hançerine yeğdi Paslanırdı belki bıçaklar Kanlarına sığmazdı belki ölü canlar Ve ben kanatlarımda rüzgâr Yine sadece ve sadece sonbaharı severdim belki. Ümitti çünkü sonbaharlar! Yanaklarınıza konsun bahar Meryem sizi öpsün alnınızdan kar yüklü bir sabahta Doğuramadığım sevdaların muştusunu yüklenmiş kuşlar olsun pencerelerinizde… Gönlünüzün pencerelerinde güvercinler besleyin Çünkü ak kışların müjdecisidir onlar… 27 aralık 2012 gülgün/sinop |
Daha doğrusu hangi dizesini desem bilemedim.
Çok güçlü kendinden emin bir kalemi okumuş olmanın keyfini süreyim bari. Tekrar okumak üzere..
Teşekkürler...
Kutlarım....