UTANSIN
Memleket adına ahkam kesenler,
Bizi bu hallere koyan utansın. Rüzgar gibi sağdan soldan esenler, Bizi bu hallere koyan utansın. Bazen şimşek olur, bazense yağmur Nihayeti toprak, aslınsa çamur Mayasız yapılan ekmekler hamur, Bizi bu hallere koyan utansın. Ben Türk’üm!deyince başlıyor hüzün Ağaçlar yaprağı döküyor güzün Her iki dünyada gülmüyor yüzün, Bizi bu hallere koyan utansın. Müslümanım desen terörist derler Oturunca yarım domuzu! yerler Pusuda gidiyor günahsız erler, Bizi bu hallere koyan utansın. Büyüğün küçüğe geçmiyor sözü Irkından haber yok kaybetmiş özü Savaş kapımızda görmüyor gözü, Bizi bu hallere koyan utansın. Yiğidi öldür de hakkını yeme İnsan öldürene insansın deme Dinini bilmeyen gidiyor güme, Bizi bu hallere koyan utansın. DOĞANAY’ım sanma yolda kalacak Herkes belasını mutlak bulacak Seni seven dostlar haber salacak, Bizi bu hallere koyan utansın. Kemal DOĞANAY |