Kâhta mezarlığında sabah yeli serindir,
Yavaş yavaş bu canı ısıt sabah güneşi…
Bahtım kömür karası kalpte yaram derindir,
Bağrına yatırmışım anne baba kardeşi…

Dertlerle karılmışım doğdum gama kedere,
Bir gün bile gülmedim darılmışım kadere
Hasretle sarılmışım kardeş anne pedere,
Zaman da söndürmüyor yürekteki ateşi…

Nemrut Dağı bakıyor gözümdeki yaşlara,
Kuşlar secde ediyor eğilmeyen başlara,
Adınızı kazıttık beyaz mermer taşlara,
Çok genç gittin Mehmet’im yok acının bir eşi…

Kanlı kirli ellerin eseridir fermanlar,
Ateşlere verildi alın teri harmanlar,
Öyle ağır ki yüküm zorlar dizde dermanlar,
Hesaba çekmek gerek bin bir kahpe kalleşi…

Cantekin der; mezarlık oldun benim adresim,
Öyle ağır ki hava zor çıkıyor nefesim,
Komşular akrabalar hüzün yüklüdür sesim,
Son demindeyim ömrün sayar oldum üç beşi…