Sensizliğe AlışamadımSen burdan gideli hayli yıl oldu Sensizliğe halen alışamadım Bu ayrılık beni yürekten vurdu Sensizliğe halen alışamadım Her yerde hatıran canlı gözümde Dermanım yok bedenimde dizimde Yüreğim yanıyor senin yüzünden Sensizliğe halen alışamadım Müptela eyledin tatlı dilinle Gönlümde yer ettin gül cemalinle Attın ölümlere en son elinle Sensizliğe halen alışamadım Yüzüstü bıraktın gittin aniden Başkasını sevemedim yeniden Bekledim gelirsin günün birinden Sensizliğe halen alışamadım Bu güne dek böyle acı tatmadım Delice severken hiç ayrılmadım Senin gibi ben paraya tapmadım Sensizliğe halen alışamadım Güner der ki artık kimseyi sevmem Fani olan kula mehlimi vermem Dilerim bu rüyayı bir daha görmem Sensizliğe halen alışamadım Ozan Güner Kaymak Amsterdam / 29.01.2007 |
"Her yerde hatıran canlı gözümde
Dermanım yok bedenimde dizimde
Yüreğim yanıyor senin yüzünden
Sensizliğe halen alışamadım "
Eğer hatıraları daha dün gibi yaşıyorsan,senin işin zor be dostum...Alışamazsın...
selamlar