Gece de geçerdi elbet sessiz sakin
Ölümler olmadan, canlar yanmadan
Akardı yağmur suları o taş kaldırımlar olmadan
Kesilmeden ağaçlar, yapılmadan beton duvarlar
Çınlardı böcekler her sabah doğada belki
Tütmese dumanlar, boğmasa ilaçlar
Hayvanlarda yaşar belki aramızda dost kalırdı
Paylaşılsa o ekmek, yatacak bi köşe bucak
Ďüsman tanınmazdı insanoğlu..
Tek yapacağı bi sevgi, bir merhamet.
Yaşanırdı belki olmadan o kibirle nefret
Olmadan o bencilce yapılan cehalet..
Sevgiye ac büyüyen çocuk 15’inde mahkum
Buna sebep olan onu mahrum bırakan zihniyet
Yemyeşili vardı manzaranın her sabah,
Mora çalan günbatımı yeniden doğacak.
Önümde 30 katlı gökdelen, ardında kalan hayaller
Bu hesap nasıl sorulacak..
Yaradanın verdiği meyve ağaçlarıyla süslü eski cennet
Şimdi günahlarla cehennem olan bir hayat
Ben geldim o mahrumiyetin enkazından...
Elimde bir çanta, ayaklarımda sandalet
Muhtaç kalınır mi onlarca insan içinden sevgiye
Şimdi anlat bu nasıl bi adalet...?
Yok olanla yok oldum, var olan bilmedi.
Var olana yol sordum, yok olsa da demedi.
Yoktan var eden herşeye yol gösterdi.
Var edilen olan yoldan saptı, kalp köreldi..mD...