GÜN OLUR
Gün olur,
Ne baba kalır yanında, Ne anne koşar imdadına... Yerle yeksan olur, Çocukluğundaki dünya... Ne mavisi kalır renklerin, Ne de kıymetlisi kardeşlerin... Koşar adım gider zaman, Büyümek vakti geldiği an... Ne çocuk yaşar artık içinde, Ne de hayal kalır düşünde... Adım adım çıkarken yokuşlara, Hasret kalırsın içten bakışlara... Ne yârin gözleri kalır aklında, Ne de sözleri saklında... Duyulur sonunda acı bir seda, Kalır geriye yalnızca elveda... Bekir Çelik |