Satırlar Yalnız
Bilmiyorum neden satırlar yalnız
Sahip çıkan olmadığı için mi bana ait Bana ait olduğu için mi yalnız Terk ederken liriklik cümlemi Ne kafiye tuttu o vakit Ne de üstümde kanayan o acı dikişlik Bir selam otağı kadar yalnizlıkta Sağında zindan solunda mahşer olanda Bir umut gülücük için Ferhat dağları Kader öyle çırptı ki kalbimi Ferhat bile özelleşti Kimseye kırgın olmadan ölümle Ben seni sıradağlar saydım Toroslar kadar içten Tengri dağları kadar kutsal Nuh kadar ibretlik Kaş kadar dolusu dizginli bir yakamoz Ben gözlerindeki yaşı sevdim İnim inim inledikçe Onu dindiremedikçe Şiirimde yalnızlaştı Kendim gibi Kimsesiz bir hece gibi Yapayalnız oldu satırların Oldu satırlar yalnız |