BABA
aziz babamın anısına .97/haziran
döndüğümde akşamdı şaşkınlığımı gizleyemem ölüm dokundu bana. soldu meyva beklediğim dallarım parlak ve sarı gecem sokak lambalarının üzerinde gökyüzünün yanışını ve tehdidini görüyorum bize dair. geceyarısında Top-savaş’tan hayatı gözleyince soğuk düşler korkular dokunuyor bana bu kez bizim kapımız çaldı ölümsüz gerçek sessiz ve derinden bir kuş uçup gitti kanatlanarak... her gidenin ardından söylenenler yinelendi ölümsüz bir nida kaldı kalbimizden silinmeyen ’gul : inne lillahi ve inne ileyhi raciun’ şimdi bana düşen :sabretmek biliyorum..... |