HÜZNÜM AĞLADIKÇA YAĞMUR UTANDI
HÜZNÜM AĞLADIKÇA YAĞMUR UTANDI
Çok üşüdüm gece mi ruh mu soğuk Eylül yaprakları gibi savrulduk İki yaprağa bir aralık koyduk Hüznüm ağladıkça yağmur utandı Yerin ağrıdıkça nehirler çoştu Eylül De karıştı uçurtmam uçtu Ellerin elimde aydı kayboldu Hüznüm ağladıkça yağmur utandı Küçüğüm kanayan ağlayan yaram Öfkelenen küsen serçeden karam Sürmeli gözlümü aynalara soram Hüznüm ağladıkça yağmur utandı SİBEL KARAGÖZ |
Güllerim solmuştu kuruldu kazan
Sayhamı işitti talihi yazan
Hüznüm ağladıkça yağmur utandı.
Yüreğinize sağlık.
Duygu dolu dizelerdi.
Kutlarım...