TÜTEN ÜMİTLER
Bir körpe şehir vagonda
Nutkum tutulur Seyir halinde yolculuk İstasyonda umut Bir yalnız şehir daha Bir sonraki durakta durur Muhacir olmuş martılar Başka nehirlerde sular kurur Meçhul bir serzeniş ve Günü gelmiş bir mektup Açılır, daha kundaktayken Solmuş mürekkep Üstü kokmuş mühür Sevdası bulanmış aşık Suça kanmış bir aşk Zarfın içinde yoğrulur Biriken şikayetler Birikmiş beklentiler Söz üstüne bekletilmiş kararlar Ucu bucağı olmayan Gerçekleşmeyen ufak umutlar Belki de bekleyememekten Sabırsızca bezenmiş korkular Uzak diyarlarda bekleyedurur kalp Ha olacak Ha solacak Bilhassa tütecek umutlar Fatma SELÇUK |