mutluluğum parkı.. zor anların en güzel bestesi yaratılır yasaklanmış bir parkta hele sonbahar’sa dökülür gözün önünden yapraklar ağaç ismi vermeden çünkü tümüyle kızıl sarıdır inen göğün yüzünden çiy saklayan bulutlara nispet toplanır nemiyle dostluğun ayak ucuna kâlbinde yumuşar ayaz teni düşüncenin eleledir hatıralar ve özgür bir yağmur çisesi sohbeti akar saçlarından mutlu musunuz diye sorulmaz boş bankların tanıklığına hissedersin sen gibi içinin mahsun gözyaşına karışmış yağmur ve zoraki tebesüm korumaya alınmış ilhâmlar zincirine tutunur kalem hiç yaşlanmayan minicik harfler yumağında sesiyle elâ gözleri parıldar mısraların ılık koynunda az ilerde yatıyor ! sözümüz vardı aşk’a bu ritüel bitmeyecek şiirler sunumuyla meczup sevdamızdan yollanacak dinletiler ruhuna ve.. usul usul geleceksin yanıma elinde bir avuç armağan kızıl-sarı yapraklarla... .. |