SEN BUSUN İŞTE..
Bu olmamalıydı aşkın bedeli ;
Yüreğimi viran bark ediyorsun !.. Sebepsiz ,nedensiz koyup gideli, Beni yanlızlığa gark ediyorsun ! "Unutmam" dediğin sözü unuttun.. Kendini kaybettin, özü unuttun.. Cilveyi unuttun, nazı unuttun.. Sen kendinden bile çark ediyorsun... Uğruna kaldı mı gitmedik belde ? Hesap et geriye ne kaldı elde.. Az mı dolanmıştım sahra da, çölde ? Şimdi yollarımı şark ediyorsun ! Mecnun’dan bin beter halimi görüp, Kalbimi almadın bir defa sorup... Kibirden benlikten bir duvar örüp, Gözümün yaşına ark ediyorsun !.. Söyle senin için kimler inliyor ? "Ne laftan anlıyor ne söz dinliyor" Adın hangi gönüllerde çınlıyor ? Hangi yüreklere park ediyorsun ? Unutma yaz benim dediklerimi ! Kurutup damarım ..iliklerimi.. Zehir ediyorsun yediklerimi, Ekmeğim aşımı nark ediyorsun ! Senden başka ne vardı ki gözümde Hep senin adındı iki sözümde Sakladığım neyim varsa özümde Sırrımı aleme şerk ediyorsun !.. Bakalım hangimiz çıkar yarına ? Tıka kulakların yürek zarına.. Bir özür beklerken yaptıklarına, Beni utanmadan terk ediyorsun!.. Deliye çıkardın A..zade adın.. Ruhuma yazılmış şiirdin kadın ! Diyorsun "kalmamış ağızda tadın" Neler çektiğimi fark ediyorsun !.. 27/08/2019 |
Sevgi zuhur ettiğinde dahi karşılığı (( hiç değişmeyen )) mebni zuhur etmez.
Maşuk aşığını sevmekle kendisini mamur bilir,
oysa kavuşmak konusunda hem ısrarcı hemde ümitli değildir.
Aşkı ümitsizlikle ümit arasında ki korkuyu besleye-biliyorsa Aşık üretken olur.
Değilse Aşk sitemden ibaret, zat'ı ,zevat, kılan tutku hikâyesine döner.
Şiirle Treni kaçırmış bir sevgiliden bahsediyorsa eğer,işte o zaman,
Şiire şairin kibri hâkim olur.
Sevgili bu olsa bile seven bu olmamalı oysa bütün çabalar
Sevgiliye kavuşmak için değilmidir ?
"Hamdım Piştim " diyebilmek içindir.
Ellerine sağlık değerli kalem dostu.Sevgi,selam,dua ile