Vaveyla
Rüzgâr olsam, essem delice sana
Dalga olsam vursam ruhunun kıyılarına Saclarininla dans etsem mesela Bende kaç baharsin bilemezsin asla. Yağmur olsan, yağsan çölüme Efsunkâr bir çiçek açar gönlüme Manzaraya karşı çay ölüme İçsem höpürtede höpürtede. Kar olsam, örtsem seni beyazimla Eriyip gitsem dudaklarında Gamzelerini doldursam doruklarda Keşke vurmasam mezar taşını kafama. Nefesini hissetsem yüreğimde Görsem seni bir kere çıplaklığınla Bilmem gem yermiki gönlüm Hasret toprakları arasında. Gelsem bende yanına ilelebet Sulasalar beni lalezar olana dek Hadi gidelim bu dünyadan Bu dünya sarmadı pek. |