“malını kaybeden
bir tek şeyini kaybetmiştir
onurunu kaybeden
bir çok şeyini kaybetmiştir
cesaretini kaybeden ise
her şeyini kaybetmiştir…”
======================
Düşündüren bu satırlar içinden
Aslında bir sürü şiir dünyaya gelir
Sizi okuyanlar da
Elbette ki benim gibi bunu bilir
Sizi okuyanların bunları başkalarına aktardığın da ise,
Onlar da bu sözlerinizden çok geçmeden esinlenir
Ve kulaklarına küpe edinir
Altı kırmızıyla çizilir…
======================
“çıktığın bir kapıyı
hafif hafif kapatacaksın
öyle üstüne çarpmayacaksın
dünya halidir bu
bellimi olur
tekrar uğramak
mecburiyetinde kalabilirsin”
========================
Burası da yalnız şiir değildir
Barış için de yaşamak mecburiyetidir
“Çıktığın kapıyı kaparsan” eğer,
Üstadımın dediği gibi
Tutumunun neticesini kaderinden çok sen bilir
Kader ise senin dilin de yalnızca bahaneden ibarettir…
=========================
“şimdi git
anca gidersin
köprü kuracak yerde
duvar ördün
umarım bir daha beni
rahatsız etmezsin”
==========================
Köprü kuracak yer de “duvar” örmek
Gün gelip bütün bu olumsuz davranışlardan ötürü,
Ağlamaklı olunca da
Yana yakıla kendine gelmek
Ve arkasından boşunadır diz dövmek…
***
Bunun tek çaresi var,
O da aradaki “köprüleri yok etmemek”
Hatta üstüne bir de
Gün gelip yıkılır ihtimaliyle
Yeni köprüler, yeni dostluklar inşa etmek
Yani karşılıklı güveni arada bir tazelemek
Yani o kabil köprüleri garantilemek…
===========================
Şiirin artısı da şiirin içindeydi
Bir de ders niteliğindeydi
Yüreğiniz yüreklere tecrübe serpmişti
Kutluyorum üstadımın bu güçlü kalemini !!!...