Zamanında herkes cahil
Bir çocukluk yaşamış bulundu herkes
Haliyle seçim hakkı yoktu kimsenin, bir zorunluluk haliydi doğa gereği. Seninle çocukluğum uzun sürmüştü sanki, mutluluğuma sebep gibi. Ne sesinden ne gözünden ezberledim, kokunu aldığımda sızlardı burnumun direği. Ve büyüdüğüme kanaat getirmek, sanki cehennemler gibi. Ne tebessümü ne gülmesi artık, netleşti mutluluğun lüzum görmediği. Bir cahillik yapmış bulundu bu nefs. Vaktiyle seçim şansı oldu göğüs kafesimin, bir körlük haliydi aşık olma gereği. Seninle cahilliğim uzun sürmüştü halbuki, gerçeği unutmuşum gibi. Ne dilinden ne sözünden etkilendim, kokun gittiğinde canlandım,son buldu dileğim. Ve öğrendiğimi kalbime iletmek, sanki önlem al der gibi. Ne yenisi ne yenilenmesi, hiç olmadı ki kullanılsın bu kalbin yedeği. |