CANAN
Bir soluk kopamadım senden
Aldandım, gözümde ipekten perden Bu badireler ne ki; geçtim serden Şimdi ten, Cânansız... Saçların jilet olup sinemde sürünse Şu boğaz sırtına hasretini bürünse Uzaklarda gözlerinin parıltısı görünse Ne çıkar;şimdi can, Cânansız... Zulüm sensizliktir elbet geçecek Vuslat mümkündür mutlak gelecek Göklerdeki nikah toprağa inecek Şanlı bir nöbet bu;şimdi ben, Cânansız... Bu bîçare bir kere yolunda süründü Gül yüzün artık gözüme göründü Senin uğruna nice dikende yüründü Etme hercailik;şimdi sen, Cânansız... |