BURASI ORTA DOĞU COĞRAFYASI (şiirimden)
Orta doğu coğrafyasıdır burası,
Fırat ile Dicle nehirleri arası,
İnsanlığın ilk inşa ettiği kâlası,
Şimdilerde egemenlerin kahrolası.

Buarada yaşayanlar,olmuş insanlık budalası,
Ne anlar insanlıktan Haçlı denen insanlık maskarası,
Yamyamlığı ile tarihe geçmiş Batı denen insanlık ukalası,
Kopuyor burada insanlık fırtınası,
Burada bitmek bilmiyor egemenlerin savaş denen curcunası.

Fırat bağırır,Dicle’ye ulaşmaz sesi,
insanlığın burada kesilmiş soluk ve nefesi,
Burasıydı, Tanrı’nın Musa’ya hediyesi,
Orta doğudur yeryüzünün eşsiz numunesi.

Bir zamanlar Nemrutlar gelip geçti buradan,
Tanrı’yı oynadılar oysa hepsi de sıradan,
Hayır beklenmez dibine ışık saçmayan çırağdan,
Nemrutlar da insandı ve hepsi de sıradan.

Nemrutlar ölümsüz sanılıyordu.
O dönem ki insanlar çok yanılıyordu.
Sıradan Nemrut, Tanrı diye anılıyordu.
İnsanlar bazen kendi kendilerini kandırıyorlardı.

Burada bir çocuk doğdu,adını koydular İbrahim.
Tanrı’yı aradı,dedi;Bismillahirrahmanirrahim.
Putlara savaş açtı, Nemrut’un durumu oldu pek vahim.
İbrahim’in inancı kaviydi ve pek de kahim.

Burası Orta doğu coğrafyasıdır,
Tanrı’nın mazlumlar için ağladığı yer.
Çocuk yaştakiler burada olmak zorundadır er,
Müslüman oluşundan dolayı egemenler için düşman sayılır her bir nefer.
Düşmanlar,Müslüman avına çıkarlar her sefer,
İşte burasıdır,kanın toprağa döküldüğü ilk yer.

Egemenler istila için buraya düzenlerler sefer.
Çocuklar korumasızdır,yoktur başlarında bir miğfer,
Okula gidenler için suç aleti sayılır kalem ile defter.
Burada sebepsiz yere bitmiyor egemenlerin başlattığı şer.

İbrahim’i ateş yakmadı,onun için serinledi,oldu selamet.
Allah diledi mi ateş gibi yakıcı alev dahi gösterir keramet.
Rabbim kolaylık dilerse her şey insana gösterir merhamet.
Budur işte Allah’tan insana gelen en büyük rahmet....
GENÇ-KALEM-EBDE
Vanlı Yazar Ebubekir Demir