Artık sana ne sitem, nede intizarım var,
Dilediğince uğraş hiç bırakma peşimi,
Fındık kabuğu kadar ettin ya dünyamı dar,
Gayretle yokuşa sür, rast getirme işimi.

İndirmedin yakamdan ömür boyu elini,
Gözyaşım titretmedi gaddar gönül telini.
Adımı kahır koydun, dedin çile gelini,
Ağarttın saçlarımı, döktün bütün dişimi.

Her gün korkularımdın, her gece kabus oldun,
Binbir suret halinde rüyalarıma doldun.
Vicdanın sızlamadan goncalarımı yoldun,
Feryadımı duymadın aldın gittin eşimi.

Sebebisin ah ile geçen senelerimin,
Rüzgârınla savrulan yiten danelerimin.
Mimarısın yıkılan umut hanelerimin,
Kurtuluyorum senden çektim hayat fişimi.

Biliyordum gücüne yetmezdi benim gücüm,
Sen nereye dediysen o yana gitti göçüm.
Bundan sonra kahrına boyun eymemek öcüm,
Çatla gördüğün zaman ebed vuslat neşemi.

Az fasıla vermedin rahat nefes alayım,
Huzur ne, mutluluk ne Arayıpta bulayım,
Varsın gelsin azrail ellerinde kalayım.
Vursun dünya üstüne benden göçtü kaşemi.

Zehra Yılmaz/Gv
20.08.2019.