keman ve elveda.. titriyor gönlümün mihenk kemiği taze ayrılık eksenine tünemiş pulsuz balık ağzında akbaba şiir dökmüşler camii avlusuna kirli taşlarında güvercin tedirginliği aşk dilencisi nöbetine uğramamış ruhsal gerilim hattından geçiyordu bugün nezaket kararsızdı kasım ve kalkmamıştı yatağından meczup hisler kışı içindeydi firkatın donmuş vuslat ovası tablosuyla müzayede alıcı kuşların kanadı kör ve meskensiz yok sattı dumanında veda yazan meşaleler sebille hayrat arası sular içildi üzerine yaşandı değişimin ilk evresi kimsesiz suretlerde acıtmıştı toprağın kül rengini hicran kelimesi nihan eyle emriyle köşe bucak ezgiler taşındı hüzzam ile yalnız bir kemanın nağmesi ağır ağır iniyordu meçhule elveda tınılarıyla tutunmak istiyordu nafileye ve.. uçurum gözlerine... .. |