gün
[
sıcak ekmek kokusu pencereden içeri havalandı tül perdeyle buyursunlar bir nefes soluk aldık sabahla//g’özlere ışık vitaminleri ma-aile uyanıyor telaşsız heyecanı var sokağın başından tamamına aralıklı ayak sesli vardiyalar yolculandı vakitlere kahvaltıyla nefesin yarısı kalmıştı evlerde ve açıldı sessizliğin gözleri ağır düşünceli yıllara doymuş sonbaharı yüksünmeden taşıyan bir kentte yaşıyordu iç dünyam iri lâflar uğramaz şiirim kapısına pertavsıza inatla hedefi açmıştır söz kurşunlarına kimi ihtiyaçtı yalanlar taç yaprağı koptuğunda canı acıyan papatyanın bilmediği koca şehrin hercai parmağındaydı hengâmesi üstkimlik veriliydi tüm aşklar hınca hınçtı kaldırımlar şairler bilir de bercesteyi s’aklardı ilhâmlar... |
Selamlar saygılar..