HİCRANLA GİRYAN GÖZLERİMTitreyen avuçlarımda sıkmış, saklamışım Evrene sığdıramadığım umutlarımı Korkarım açmaya Ya onlarda kaçarsa Ellerim beyhudeye çıkarsa Prangalı ayaklarımda takılı kalmış düşlerim Yürüyemez, afallar düşerim Bitap düşmüş bedenim kederin deminde Dem tutmuş söylenmemiş sözlerim Bilmem ki hangi tabip çözer dillerim Hani gözlerin vardı ya Ahu-nigah gibi gül nazlar içinde olduğum Ummanlarında boğulduğum Boğuldukça saadeti nefes nefes soluduğum Bir onlar kaldı usumda Yalan gibi, görmemişim gibi yâd-i hazin Sendeleyen serçe yavrusu duygularım Bir düşüp bir kalkan Uçmaya çalıştıkça uçamayan Kanatlarına takılı ızdırabın Acısıyla kanatan yükünü taşıyamayan Sükût sarmış dört bir yanı Evlerin perdeleri neden kapalı Cümle ahval nerde saklı Onlarında kalplerine Mühür vurulmuş olmalı Ilık bir meltem esintisinde Nisan yağmurunun aşkı söyleyen sesinde Maşukumun ahu nigah gözleri gelir seherde Ay doğmuş tüm kırık umutlar için gökyüzünde Verme ışıklarını, boşuna olmaz derdime çare Seni düşünmeden geçmez bir anım Ah yanar ki yanar sol yanım Lütfu-ilahi bildim ben yangınımı Kalbi hislerim mücerreddir habibim Hicranla giryan gözlerimde aşkın sancısı Şükran AY 25.06.2008 |
sen hep var ol
kalemin daim olsun
akıcı ve zarif şiirlerini beğeniyle okuyorum
yüreğine güller yağsın huzur iklimine banıp banıp çıkarsın
bu yüreği seviyoruz sonsuz saygımla