DÜŞEN İKİ DAMLA
Mevsim sonbahar
Günlerden Yedi Ekim Güz günlerinden bir gün Uzandım koltuğuma Karşımda iki göz Hüzünlü O bana baktı ben ona İçim yandı Bir hışımla Oktan yayın fırlaması gibi Yerimden kalktım Haykırmak istedim Kalabalıklar arasında Linç edilmekten korktum ve sustum Göremeyeceğimden Saralmış yapraklar gibi Daldan düştüm Esti rüzgar aldı önüne Uçurdu beni Kendi yönüne O kalabalıklar arasında Ben yoktum Karşımda iki göz O bana baktı ben ona Yere düşen İki damla O da buharlaştı Sonsuzluğa Mevsim sonbahar Sami Yüce 23.10.2019 |