VARDI...
VARDI...
Bir zamanlar, yaşar iken galip, Emmiyle,dayı,kardeşte vardı, Dört yanımdan,eksilmez talip, Dost,akrabalar,kalleşte vardı... Sıralanır bizden,Kaf’a yol olur, Lüzum,lüzumsuz elle kol olur, Öl deseydim,kumdan çöl olur, Kılıcın kuşanmış,el,eşte vardı... Elim kaldırınca,kapıda kulum, İtiraz edilmezdi,ölümse ölüm, Sevgi sınırsızdı,yakada gülüm, Bada yapışan,çok döşte vardı... Ah dersem sesim ile kavrulan, Sevipte dört bir yana savrulan, Ha deyince,yol üstte doğrulan, Zara takla atan,düşeşte vardı... Var dedim var,yok desem yok, Mal mülkle değil,sevgiden çok, İstersen hançeri,al bağrıma sok, İnancını yitirmiş,zerdüştte vardı... Desemki Hint,Çin’den gelen var, Yoktur bu alemde, daha iyi yâr, Git yola desek,bilmez boran,kar, Zulme razı gelen,mecüşte vardı... Azad ol demesem,razıdır zulme, Müsaade yoktur,sen asla gülme, Söylemezsem sen,habersiz ölme Aşkımın divanesi,dervişte vardı... Şeyhim;Derki lafım ağızdan çıkar, Emre isyankârlık etmek ise sıkar, Büyükleri söyler,küçükleri bakar, Meydanda teke tek dövüşte vardı... Nurettin GÜLBEY Saat : 18:55 22.10.2019 Yalova |
İlhamın bol,Kalemin Kavi olsun.
Sevgiler.
Saygılar.
Selâmlar.