Annemizi, babamızı seviyoruz.

Onları üzmüyoruz, kırmıyoruz.

Hayatımızı onların yanında

Devam ettiriyoruz.

İyi günü de kötü günü de

Onlarla paylaşıyoruz.

Gün gelecek devran dönecek.

Ölüm gelip bizleri bulacak

Geriye dönüş imkansız olacak!

Pişmanlıklar duyacağız

Sevdiklerimize ayırmadığımız

Zamanlar için.
Yaşamın içindeki

Güzellikleri onlarla paylaşmadığımız

İçin
Hayıflanıp iç çekeceğiz.

Hayatımız film şeridi gibi

Gözlerimizin önünden geçecek.

Of, puf diyeceğiz
Yaşamımızı

Onlarla paylaşmadığımız için,

Kendimize öfkeleneceğiz.

Sonra affet diyeceğiz,
Özür

Dileyeceğiz.
Hakkını helal et

Diyeceğiz.
Ama heba ettiğimiz

Yaşamımızda
Boş işlere ayırdığımız

Zamanlara
Pişman olacağız.

Hayattan ders almadık.

Kulağımıza küpe yapmadık.

Okuduklarımızdan, dinlediklerimizden

Ders çıkarmadık.
Artık işin

Sonuna geldik.
Çok geç oldu!

Gitti gidiyor, bitti bitiyor.

Ölüm saati,
Ecel saati geliyor.

Bütün ruhumuzla hissediyoruz.

Yalan dünyadan gerçek dünyaya

Geçerken
Söylemediğin, itiraf

Edemediğin,

Sevgini,
Aşkını sevdiklerine

Söylemeden
kimseye hoşça kal

Diyemeden,
Helallik almadan

Yalan dünyadan gerçek

Dünyaya,
Hakka yürürken
içinde

Ukde olarak kalır
Sevdiğini söyleyemeden!