Kader deyip geçme sakın
Kader deyip geçme sakın
Bir hüzün bakar Korku dolu gözlerle ürkerek İnsanlığın bodrum katından Ey karanlığı yakan ateş! Kuyuya düşmüş ay mısın? Yoksa! Yoksa Yusuf’a sevdalı Züleyha mısın? Ne bilir körler güneşin kıymetini Ve karanlıkta yaşayan yarasalar Sevgi seslerine sağır kulaklar Nasıl duysun bülbülün güle aşk şarkısını Rüyaların hayata tabirini İdrak edebilir mi üstü mühürlü kalpler? Misk kokusunu ne bilsin Tabakhanede çalışan tabak işçisi İnsanlığın düşmanı iblisin! Sevgiye duyduğu nefretinin Ne zamana kadar ortağı olacaksın? Ey insanoğlu! Nedir bu şımarıklığın? Neden bu şeytan hamaratlığın? Yazan makamın hürmetine Kader deyip geçme sakın! Gücünün yetmediği Hayır ve şerrin içine gizlenmiş İlâhî makamın takdiridir kader Akıl ve iradenle seçtiğinse Dünya ve ahirette Ya mutluluktur, yahut da keder! 05-02-2014 Şair, Burhan AKSU |