KİMSE BİLMESİN
Yolunu gözleyen dertli adamı
Görmüyorsan deme kimse bilmesin Sevmekle anladım zaten hatamı Sormuyorsan deme kimse bilmesin Mademki yok saydın bunca yılı Gördüysen gülleri gözünde çalı Söylenme diline sürsemde balı Gidiyorsan deme kimse bilmesin Kanat verselerdi göğe uçardın Kalbi işlemedin çünkü naçardın Karanfil olsanda ele açardın Sevmiyorsan deme kimse bilmesin Sen vefa dersinde sınıfta kaldın Dualar dururken ahları aldın Yüzmeyen gemiyi ummana saldın Bilmiyorsan deme kimse bilmesin Yürekte yaramla gezer dururum Sevdanın yolunda kurban olurum Dolaşır dünyayı gezer bulurum Gelmiyorsan deme kimse bilmesin |
Kutluyorum yazan kalemini ve yazdıran yüreğini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla