Kayıbım
Geçmişim ve geleceğim ikisinden de habersizim
Bilsen ki ben hala hep kadersizim Yazıyorum sana ona buna ama hep bilinçsizim Berlin duvarına sıkıştı hayallerim umutlarım Yavrularım sınır hattı berisinde kaldı Mayınlar arasindayim ulaşma umudunda Dört duvar kabus oldu bana hayalsizim Yorganı çekiyorum kafama Uyanamamak umuduyla Bir kaç damla süzülüyor yanaklarından Nedendir onu bile bilemiyorum Kendimi sırplardan kaçan boşnak Doğu Türkistanda ezilen Türk Afrikada açlıktan çocuğu ölen anne gibi Bilemem işte o denli kimsesiz gibi |