Dogru bildiğim estüramanlar
İçinizdeki gerçegi öksürün şimdi
Demsizligin içinde densizliğin dolandıgını görün... Ey bögürtlen calısı Hışmına uğradığın dünyanın derisini öyle kanatki yüzündeki kanı viçdanındaki adaleti görün şimdi. Parça parça dudakların kanadıgı yerde Pişmiş topraktan kelimeler vardı Vurdukca insanın yüzüne Keyif alan elleri vardı Suya düştükçe yüzler Derin bir manada çözülüyor düşünceler Hep kırdılar Vazonun en küçük parçasını dahi Toprağın sancısını anlamadan Kayboldular Ölümün bir bildiği vardı oysa |