MAHKUM GİBİYİMDerdimi desem bilen olmuyor. Kader kalemi yazmış silmiyor. Nasıl bir çileyse günüm dolmuyor. Hekim elinde kalmış gibiyim. Giyindim urbayı yar yolunda. Kimsem kalmadı sağımda solumda. Eller gibi yar kolumda Mecnuna dönmüş kullar gibiyim. Andıkça ateş köz olur bağrım. Kurudu gazele döndü bağım. Eller pınar oldu coşkun bir dere. Suyu çekilmiş çağlayan gibiyim. Gündüzüm umut geceler çile. Hiçbir ilaç hekim olmuyor çare. Ağlasam çığırsam boşa nafile. Aklını yitirmiş derviş gibiyim. Garip Şenol’um aşka esir olmuşum. Genç yaşımda sararıp solmuşum. Bir hayırsıza köle kul olmuşum. Ömrü zindanda mahkum gibiyim |