YAŞLANDIM
yaşlandım yorgunluktan
çınar kol saldı bir sarılsa sımsıkı asıl yorgunluğumu bir hüzün perdesinde tüketecektim çınarın gövdesinde önüm yoktu bırakımlarım dönmüyordu dönen bahara rağmen çınarımın kökleri geleceğime filiz verir mi ömrüm dallarında son bulur muydu hiç ayıplamadım sürgünken toprağına yapraklarının sonbaharda gömmesine biliyorum ki yorgunum selalar okunacak yaşlı bedenim için... BERNA ÇANKAYA |
bırakımlarım dönmüyordu
dönen bahara rağmen
çınarımın kökleri
geleceğime filiz verir mi
ömrüm dallarında son bulur muydu
Kaleminize sağlık.
sevgi ve saygılar.