Kİ (babamın anısına )
mezar bile yetmez artık bize bana dua et baba babaların duası kabul olurmuş sabah ezanında ki... mezar bile yetmez artık bize bu nefreti söndürmeye bu acıyı dindirmeye yüreğe sindirmeye mezar bile yetmez artık bize ne selvide salanan bir devrimci ne yıkık bir evin duvarları en büyük hatayı yapmışım kendimce anıları bir pencereden çiçek gibi devşirince bir pencere on pencere yüzbin pencere de gece ki... mezar bile yetmez artık bize ölüm bile yetmez ey dost ne o çatıdaki güvercin ordusu ne flamingolaraın kanatları ..... uçamayız....sus bu sayfayı çiz yeni bir şiir yeni bir giz mezar bile yetmezmiş acı girince yüreğe yumruk gibi mezar bile yetmezmiş mezar bile yetmezmiş gidince ilkbahar ve güneş saklanınca çekmecelerimize bu karanlıkta aynalar hep hazan bu karanlıkta besteler hep hüzzam olur ki... mezar bile yetmezmiş değişince insanlar yerçekimi gölgesi, bir ay tepesi istediğim insanlar ah insanlar ne zaman girecek şarkılarınızın sesi gökkubeyi delecek çok eski bir şarkıyı istiyorum şiirime selam dursun el sallasın yüreğim geçmiş bir mutlulukla son kez kanatlansın ki... mezar bile yetmez artık bize son söz sadece anahtar sesiydi sessizlikti soğuktu geceydi yabancı bir ışıkta yola çıkmıştık secdede açan ibadet çiçeğine ki... ne secde kaldı ne çiçek sadece çamurdan bir toprak ve içinde çırpınan bembeyaz bir yaşamak.... Ayşegül Aşkım Karagöz |