DEĞİRMEN ve DEĞİRMENCİ

Dünya denen şu harmana
Kurulmuş bir değirmen
İrili ufaklı kurulu yaşlı üğütülmekte
Toprak genimiz balçık mayamız
Sulu acılara karışıp çıvıklaşıp pişiyoruz
Arada bir gevşek mutluluklar da olmuyor değil hani

Bu harmanda üğütülmenin bir değeri bedeli olmalı
Yoksa bu düzenin para birimi hüzünmüdür usta
Yok olacak bir düzende bu değirmen niçin var?
Aslında hiçte gelmek istemezdim bu harmana amma
o da benim elimde değil ki
Kudretli sahibe de sorulmazki ne neden niçin!

Nefsi olmayan yaratık canlılar da var burda
Mesela kurtlar kuşlar hür ve özğür uçuşanlar kaçışanlar
Kaygısızlar tasasızlar ordusu da diyebiliriz.
Ekmek su derdi de yok ki nidecek akılı
Lakin aklı başında olan mutsuz ve üzgün
Acının da tarifi yoktur ki keşke hiç yaşamasa insan
Sorumluluk yükü altında olan bezgin ve yorgun
Ve şehvet hırsıyla doymak bilmeyen bir açlık!
Bence akıl sen git defol hiç durma baş ucumda
Beleşe doymak yaşamak varken akılla ne işim ola

Bunca nimeti bulduğum harmanda
Değirmenciye benim bir borcun olmalı
Öyle ya beleş değil ki bu hayat bunca nimet!
Hovardaca hoyratça hür ve özğür yaşayamam ki
Ben dışa bağlıyım öde öde bitmeyen bir borç
Sorumluluk yükü çok ağır be usta

Acıyı da iliklerine kadar yaşamalısın
Günahı da sevabı da mutluğu neşeyi de
Çünkü sen akılsız inançsız bir can değilsin ki
Yaradan der;yaratılmışların en mükemmelini yarattık.
Öyleyse;acısı tatlısıyla tadını çıkart şu harmanın
Şımart kendini olabildiğince ve yaşa doyasıya
Madem ki bu güne doğdun anı yaşa yarının yok senin
Dün geçti cancağızım yer küreye güne savur küllerini
Öyleyse bu günün öyleyse harmanın bereketli olsun
Nasıl olsa bu değirmen birgün senide üğütecek beni de.
Tozu dumana kat savur be. Un ufak olasın.
...... 20 / 05 / 2019
Şiir Resul Civcik - Ayrancı Karaman
Şiirimi okuyan hisseden anlayan yüreklere Selâm olsun