Silah tutan ellerinde, artık meşale yansın,
Canlansın, bastığın yerde, huzur uyansın,
Vurdukça vur, hayatlar gelsin, veryansın,
Mehmetçik, bir destan, daha yazıyor!


Gözlerin de çiziyor, ufka batan, her leşi,
Kaçtıkça kovalıyor, her düşmanı, kalleşi,
Biliyor, ruhunda var, doğduracak güneşi,
Mehmetçik, bir destan, daha yazıyor!


Rahat etmem diyor, hain varsa toprakta,
Titretir her yeri, yorulma yok, durmakta,
Mazlum olan yer vatan, durgun, ırmakta,
Mehmetçik, bir destan, daha yazıyor!


Takınmış onca silahla, yürürler öyle,
Komutan der: ” Asker, ülkü nü söyle”
Bin yıldır böyleydi, bu günde böyle,
Mehmetçik, bir destan, daha yazıyor!


Dize gelirdi her düşman, derince bakınca,
Yurduna göz dikene, cehennemi yakınca,
Namus gelince akla, göremez ki sakınca,
Mehmetçik, bir destan, daha yazıyor!

Ekim başında yürek, vatan, bayrak taşıyor,
Bu yurdun sevdasına, silahlarıyla yaşıyor,
Geçilmez denilen yeri, bakın, nasıl aşıyor,
Mehmetçik, bir destan, daha yazıyor!


İmanlı yüreğinle, Rabbin senin yanında,
Eşsiz ruhunda esen, asillik var kanında,
Cephede, yine, tıpkı kurtuluş savaşında,
Mehmetçik, bir destan, daha yazıyor!

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.