0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
423
Okunma
Ben hiç dost edinmedim
Benim siirlerim vardı
Yirmi dokuz harfli
Bir hücreye mahkum ettim kendimi
Müebbete razı bir suçlu gibi
Korkmuyorum duvarlardan
Korkmuyorum karanlıktan
Nasılsa hücreme sızar arada loş bir ışık
Dışarıda çok temiz insan var
Benim ruhum dışarıya fazla dar
Ve onların tertemiz dünyasına karşı
Benim harflerle kirli bir yaşamım var.
Ben hic renkli giymedim
Siyahtı bana en yakışan
Bedenimi kara kefene
Ruhumu gökkuşağına
Gömdüğüm gündü o an
ruhumun araf’ı,
Duygularımın âzad’ı.
Renklerle dans ettim rüyalarımda
Boyadım rüyalarımı tablolara
Akıttım dertlerimi onlara
Artık mutluyum çocuklar gibi
Dünya bana lalezar
Bazen bülbül dolu gülistan
Bazen tarumar olmuş ahuzar...
Zülfü Canan
5.0
100% (3)