İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Kendim di dostum
Zülfü Canan
5,0 / 3 kişi ·4 beğenme · 0 yorum · 350 okunma
Kendim di dostum
Ben hiç dost edinmedim
Benim siirlerim vardı Yirmi dokuz harfli Bir hücreye mahkum ettim kendimi Müebbete razı bir suçlu gibi Korkmuyorum duvarlardan Korkmuyorum karanlıktan Nasılsa hücreme sızar arada loş bir ışık Dışarıda çok temiz insan var Benim ruhum dışarıya fazla dar Ve onların tertemiz dünyasına karşı Benim harflerle kirli bir yaşamım var. Ben hic renkli giymedim Siyahtı bana en yakışan Bedenimi kara kefene Ruhumu gökkuşağına Gömdüğüm gündü o an ruhumun araf’ı, Duygularımın âzad’ı. Renklerle dans ettim rüyalarımda Boyadım rüyalarımı tablolara Akıttım dertlerimi onlara Artık mutluyum çocuklar gibi Dünya bana lalezar Bazen bülbül dolu gülistan Bazen tarumar olmuş ahuzar... Zülfü Canan |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kendim di dostum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 7.10.2019 10:54:55
Puan
: 15.0 / 3 kişi
Okunma Sayısı
: 350
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 4 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.