NE DENİR GARDAŞ (628)

Sevdiğim var dersin birden yok olmuş.
Kader ayırmış ki, ne denir gardaş.
Feleğin işi bu, zaman çok olmuş.
Kimler kayırmış ki, ne denir gardaş.

İki can aynıda çıkmaz bedenden.
Habersiz kalınır öte gidenden.
Kimse bir şey bilmez olup bitenden.
Tanrı buyurmuş ki, ne denir gardaş.

Söyleyen dillere ferman bu olmuş.
Aramış taramış özel de bulmuş.
Sevmiş birisini sevgi de kalmış.
Cana duyurmuş ki, ne denir gardaş.

Gönül bu, yangında düşer feryada.
Seversin seversin düşürür yad’a.
Hani derler ya aşk, koca dünyada.
Kimi doyurmuş ki, ne denir gardaş.

Zayi Ozan diyor oyun bitecek.
Günü geldiğinde canlar yitecek.
Makberi mekanda kuşlar ötecek.
Bu bir ayarmış ki, ne denir gardaş.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 04/10/2019 Cuma
Yayın : 07/10/2019 Ptsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1256693/