İzin ver bu bahar sende kalayımYüreğini gördüm mısralarında konuk et kalbine sende kalayım beni gördüm satır aralarında aç kapını canım sende kalayım gördün mü gülümün dikenlerini Nergisten Çiğdemden inan alayım çekerim kahrını sitemlerini izin ver bu bahar sende kalayım gün geçmez ki inan seni anmadan güz güneşi oldun pembelerime kül olmak emelim olmaz yanmadan Mehtap gibi doğdun gecelerime bir damla su yeter solmam sayende ışığın var neden niçin solayım dudağın izi var bu ölü tende akşam misafir et sende kalayım ürperir bedenim her gördüğümde can suyundan az ver de solmayayım çözülür bakarsın bu kördüğüm de izin ver ebedi sende kalayım güz güneşim benim boran yağmurum saklama kalbinden aşkı çalayım iftihar vesilem bir tek gururum izin ver bu yıl da sende kalayım senin yaslandığın dağlar benimdir Ferhat’ın olayım dağlar deleyim cömert üzümlerin bağın benimdir bu kadar dil döktüm başka neyleyim 28/Mayıs/2011/Cumartesi/Bodrum Yüksel Nimet Apel Kayıt Tarihi : 28.5.2011 15:30:00 © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
evet Nimet hanım ben eşimi lanet hastalık akciğer kanserinden kaybettim aynen bu dizedeki gibi anmadığım gün yok ne büyük boşluk oldu hayatımda...
Sevgi ve Saygılarımla...