/ey mezartaşı yontan adam bana yer ayır kesenden
beni pay etmene az çekiç kaldı.../

siz bakmayın bana biraz deliyim
anlamam insan dilinden
siz de beni anlamayın
ama kuşlar beni anlar
ben kuşları anlarım
incitilmemiş gökyüzü diliyle konuşuruz

şart olsun hayatla alakam yok
parmaklarım gün sayar
ha bugün ha yarın
mahcup aynalardan ağır aksak
bir kıyamet beklerim
tuhaftır
beklerim zerre ürkmeden

beni kaybetmişken hayata dair her şey
yağmurlar buldu yosun aralarında
yağmurları çok severim bu yüzden
taşların arasını yıkarlar
tozdan çamurdan
ve mesela kirinden bir fahişeyi

yağmur yağınca yumuşar toprak
işte o zaman çamurdan
korkunç bir heykel yaparım
gözleri uçurum
saçları uzun ve dağınık
getirip çocukluğumu önüne korum

siz bakmayın bana biraz deliyim
anlamam insan dilinden
ne derseniz deyin inanmam
şahidim görüyorum
yağmurun toprağa olan merhametini

yağmurları severim
yağmurlar da beni sever
beni uzun süre yüzüstü bırakmazlar
bırakmazlar annem gibi

esasen ürkeğim
hiç karışmam kalabalıklara
ve seslere
sesler beni ürkütür
sizce de tuhaf mıdır
şarkıların hep uzağından geçmelerim

çarşılarda dolaşan bunca insanlar
hepsi bana nasıl da benziyorlar
benziyorlar ama
yüzlerinde müddetsiz mutluluklar var

beni en çok tenhalar anlar
yalnızlıklar tanır şiir sokaklarında
meyus sayfalarda bulurlar beni
sırlarımdan ikram ederim
içtikçe sarhoş olurlar
unuturlar her şeyi sökmeden aydınlık

hani sırlarımı siz bilseniz
yakışıksız olursunuz
kara bir kalemle
beni uçurumlarla yanyana çizersiniz

yağmurları severim bu yüzden
ve tenhaları
ve inzivaları
asla karışmazlar yaradanın işine

alınmayın
ne siz beni anlarsınız
ne ben sizi
hem yeter bana bir ezan sesi
ve bir namaz
ve bir duha suresi

beni en çok hazreti Allah anlar
sabahları seccademe iner erkenden
kendimi çevirip arabi bir duaya
onunla uzun uzun konuşurum
zaten en fazla onunla konuşurum
gözlerim bulutlanır
sabaha yağmurlarla çıkarım

siz bakmayın bana
biraz deliyim
anlamam hiç insan dilinden
sizde beni anlamayın
hem hayatla alakam yok
karışmam kalabalıklara
ve seslere
sesler beni ürkütür

parmaklarım gün sayar
neredeyse ha bugün ha yarın
aynalardan ağır aksak
yaklaşan bir kıyamet beklerim
tuhaftır
beklerim zerre ürkmeden


20.03.2011