YALNIZ KARTAL
Bir yakarışın sızısı sindi yüreğime
Parçalı bulutlarından düşerken yağmurlar Sele döndü Şu dereden yankılandı Kayaların azgın gümbürtüsü Bozdu humuslu ekili toprağı Sürüklerken taze filizleriyle Uzadı vadi boyunca Kapladı çakıl taşları Hayır diye haykırdı bir ses Gökte kanat çırpan canhıraş haykırışlarını duy kuşların Issız kuytusunda saklı yaprakların Bozkırlarında papatya açacak tarlaların İlkbaharında öksüz bırakma sürükleme! Renk, renk açmış papatyaların Bir masal şehrinin kahramanlarıydı anlatılan Işıltısıyla göz kamaştıran Parlayıp sönen yıldızlı uzun gecelerinden Hayal kırıklığıyla gafil uykularından Bir horoz sesiyle uyanan hatıralardan Hayır, o sesler kesildi bu vadi ıssız artık Canhıraş haykırışları kuşların bıraktığı neşeden Eser yok! Matemi yası izi kaldı Fecri karşılayan horozların başı kesildi O tatlı ay ışığı altında Yatıyor aslan bedeni Vedası boş iklimlerin artık mevsimi geçti Gökte tek başına bir kartal dolaşıyor Arslan yatağından emin Ruhuyla sevişiyor |