Yetim düşlerBu şehir yaralanır ; ağladığında ey yetim! Güldürmek boyun borcum ve harcı samimiyetim.... Neden ağlarki bir çocuk, şekeri varken elinde Ya da en sevdiği oyuncağı kucağında, Kumdan kulesine bayrağı dikiliyken... Koşuyorken sokak sokak hayalleri varken Güneş ışıl ışıl gökkuşağı ıslanırken Ve ayağı kaydığında; Hıçkırığı ümüğünde düğüm düğümse Düşlerini bıraktığı köşede dudağını dişlerse Aman ya Rab! Hakkı varken yaşamdan yana Ve hakkı çiğnenmişken... Bir dost eli uzanmaz mı nebevi kokulu? Başı göğsünde umut,umudu göğse sokulu Neye yarar koca dünya senin olsa kökünden Bir uhrevi gözyaşı dökememiş isen... Ve sen ellerinle yıkmışsın Kâbe’ni Kâbe’ye en yakınken... Ağlamasın ne olur hiç bir çocuk derinden Bu yükü taşımaz kainat oynar yer yerinden Selim Adım |
Selam ve sevgilerimi sunarım.