Işık sessizce geliyor

soluk bir vücut uyurken

dışarıda gizlenip cama çarpıyor

camdan sana, senden dışarı sızıyor



vücudun serin ve kırılgan

camda ki titreyen tel gibi

buz tutmuş kirpiklerin



ışık hareketsiz soluksuz bedenine

ılık bir dokunuşla göz kırpıyor

loş bir deniz feneri gibi

denizaşırı bir gemide uykulu ruhuna



ışık, soğuk bedenini ıısıtamaz

bir ateş böceği nasıl ısıtısın azrailin soluğunu

hislerin ölü ve yanında titreyen bir silüet



parmaklarım üzerinde duruyor

ama fark etmiyorsun

belki de ellerim soğuk ve duygusuz

ama muhtemelen sadece yorgunsun

belki seni nasıl uyandıracağımı bilmiyorum



adını yazıyorum pencereye uyu uyu şavkım

dinle rüzgar ismimi söylüyor, beni de al ışık

bu sonsuz ışıkla beslenmemeli ruhum



cennette buluşuruz, azrailin nefesinde

karanlık parıltısı geceyi aydınlatana kadar

toprağın perdesine ışık nüfuz edene kadar



"uyu, sende uyu," diye fısıldayan

hareketsiz mor dudaklarını ve

kör gözlerini izliyorum



son bir nefeste anlatmalıyım

sahip olduğum

hiçbir şeyin benim olmadığını



çünkü her şey, her şeyim

senle sonsuzlukta kayboldu

pencereden sızan ışık gibi….