Acıyor - Turgut UYAR
Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
Dikey ve Yatay mutsuzluktan Mükemmel mutsuzluğundan insan soyunun Sevgim acıyor, Biz giz dolu bir şey yaşadık Onlar da orada yaşadılar Bir dağın çarpıklığını bir serin sanarak En başta mutsuzluk elbet Kasaba meyhanesinde Kah kası gün ışığına vurup da ötede beride yansımayan Yani birinin solgun bir frengi Öbürünün bir kadından aldığı verem Bütün ihsanlarının tarihçesi Bütün söz vermelerin tarihçesi Sevgim acıyor Yazık sevgime diyor birisi Güzel gözlü bir çocuğun bile o kadar korunmuş gözü yoktur Neden meyildir bilemiyorum Sevgim acıyor Gemiler yine gelip gidiyor Dağlar kararıp aydınlanacaklar Ve o kadar Tavrım bir şey bulup coşmaktır Sonbahar geldi yüzüme Kış geldi kara hüzün Ey en akıllı kişisi dünyanın Bazen yaz ortasında gündüzüm Sevgim acıyor Kimi sevsem, Kim beni sevse Eylül toparlandı gitti işte Ekim falan da gider bu gidişle Tarihe gömülen koca koca adlar Tarihe gömülür, O kadar Alıntıdır. Turgut UYAR - Acıyor |