NE GEREĞİ VAR
Sevda deryasına düşmüşse gönül
Çırpınıp durmanın, ne gereği var. Aşkın ateşine yanmışsa gönül Azap eylemenin, ne gereği var. Neler vermezdim ki sendeki aşka Yürüyüşün başka, duruşun başka Seninle uyansam sabaha keşke Rüyaya yatmanın, ne gereği var. Kapıyı yüzüme çekip de gittin Sel olmuş yaş gibi içime aktın Çok severim dedin, erken bıraktın Kahır okumanın, ne gereği var. Ben neylerim sensiz geçen baharı Kimse söndüremez bendeki harı Sevmenin olur mu zamanı, yeri ? Arayıp durmanın, ne gereği var. Ertürk DEMİRCİ |
UMUT ve DOSTCA