Kur’an-ı Kerim’i fatiha suresinde,
Fatiha suresini besmele içinde,
Besmeleyi bir tek noktada gizleyende,
Senden bir şey gizlenmez, bilensin Allah’ım.

Kalbi kocaman vücudun merkezi eden,
On sekiz bin âlemi kendisi yöneten,
Mükemmel yaratıp, ekseninde döndüren,
Her işte izin verenim, hep sensin Rabb’ım..

Musa’yı firavunun elinde büyüten,
Denizde kurtaran, firavunu batıran,
Kulun İbrahim, ortasındaydı ateşin,
Korları gül bahçesi, yapansın Allah’ım.

Lut ocağını şafakta yola çıkaran,
Karısını ve kavmini yere batıran,
Yusuf’unu Mısır iline sultan yapan,
Yakup’a sabrı öğreten sensin Allah’ım.

İsmail’e Mekke de zemzemi bulduran,
Hacer anamızı çöllere bıraktıran,
Kabe’yi terleriyle yeniden yaptıran,
Ebabil kuşlarını gönderensin Rabb’ım.

İsa’yı bildireni çarmıha gerdiren,
Meryem’e kuru ağaçtan hurma yediren,
Azılı kâfir Ömer’i cennetlik eden,
Bedir’de zafer ihsan edensin Allah’ım.

Nuh’a inananı Cudi dağa çıkaran,
Kâfir oğluyla, karısını suda boğan,
Harun’u Musa’ya yardımcı nebi yapan,
Muhammed’i bize gönderensin, Allah’ım.

Koru pamukta dosttan dosta yollayansın,
Sevgili kullarını yaşatıp alansın,
Mina’da kovulmuş şeytanı taşlatansın,
Kendine kul olanı bilensin Allah’ım.

01/02/2002