Çöle Sürgün
ÇÖLE SÜRGÜN
Şu gönül dağımın başı sislidir Bu gönlümü yakan allı feslidir Beden çile çeker yürek islidir Gözü yaşlı sele saldı yâr beni Bir gün görmeyince günüm yaslıdır Başım hep dumanlı gözüm pusludur Yâr gelince deli gönlüm usludur Poyraz oldu yele saldı yâr beni KUTUBȊ’yem şeyda bülbüle döndüm Mum gibi eridim karardım söndüm Her nereye baksam hep seni gördüm Mecnun etti çöle sürdü yâr beni KUTUBİ Tevfik Keneş |