BİR DÜŞMANIN İTİRAFLARI 3
Zaman mıydı insanları birbirine bu kadar düşüren
Birbirine muhtaç ettiği kadar bilinmez siz ölümlüler tarafından
Hayırlısı der geçersiniz
40 adam ölse kırkı çıkmadan bencil hafızanızdan silersiniz
Daha bedeni çürümeden unutulur her şey
Kahkaha atmaya başlarsınız giden ölülerinizin arkasından
İnsan budur işte
Siz busunuz
Ben ise bunları gören şey

Şık bir elbise gibi dururum üzerinizde
Ayaklarınızı istediğim yöne çekerim
Göğsünüz o kadar kabarır ki sığmazsınız yeryüzüne
Elleriniz ellerimdir artık
Hırs, saplantı, intikam, yerinde korkaklık, zamanında cevap
Bunlar gibi binlerce atın çektiği bir arabanın üstünde hükmederken de görürsünüz beni.
Kusursuz bir planın tek açığı olarak yüzünüzde acı bir tebessüm olarak gördüğünüzde beni
İtaat etmek için eğdiğiniz başınız
Kırdığınız diziniz
Bağladığınız diliniz artık sizin değildir
Bir boşluktan diğerine düşerken çığlığınız kahkahalarım arasında absorbe edilir
Beni o acı tebessüm olarak gördüğünüzde
Kendi gürültünüzde boğulmaya başlamışınızdır artık
Tüm bunlardan daha önemli şeyi söylemek istiyorum size
O acı tebessümü ben istediğim için görüyorsunuzdur
O vakitten sonra kaçacak hiçbir yeriniz
Sığınacak bir dostunuz bile kalmamıştır.
Tamamen bana ait olarak ölümü bekleyebilirsiniz.

Şenlikler kurarım kendime
Kandan ve gözyaşından şelalelerle
Kudretimin kararttığı o muhteşem gecede akar gider tüm masumiyetiniz
Kahkahamın dehşetinin yayıldığı gökyüzünde silinmeye başlar siluetleriniz
Birbirinize sıktığınız her kurşun
Patlattığınız her bomba
İçinizdeki kinin verdiği muhteşem bir atmosfer
Bir havai fişek şenliğine dönüşür gökyüzümde
Ve hazzımı paylaşırım o vakit sizinle
Önümde ram olmuş savaşırken bir kırbaç gibi kışkırtır sizi kudretim
Siz tükenirken ben büyürüm
Siz ölürken ben yaşarım
İçinizdeki iyilere
İyilik adına yazılmış her satıra
Dualara bir duvar olur kudretim
Ben kötülüğün en saf ve en güçlü hali olan kibir
Devrilen siz
Deviren siz
Aynı kutuya giren siz
Kazanan ise her zaman benim.

SEYİT ALİ ORUÇ
(KİBRİN OYUNU) İSİMLİ ROMANDAN ALINTI