Özgürlüğün yeşerdiği dağlara
Keçilerce çıkmalısın Yörük’üm
Doruğundan kanat açıp çağlara
Kartallarca akmalısın Yörük’üm

Alemleri aydınlatır çerağın
Can dostusun kurdun kuşun, toprağın
Dünyaları ağırlayan otağın
Direğini dikmelisin Yörük’üm

Elin oğlu dinler mi ki amanı
Ne dalalet ne de gaflet zamanı
Tütsün diye bacamızın dumanı
Ocağını yakmalısın Yörük’üm

Sen düşersen sazımdaki tel düşer
Sen düşersen ağzımdaki dil düşer
Sen düşersen bayrak düşer, el düşer
Bu şuurla kalkmalısın Yörük’üm

Seni hakir, töreni hor görene
Haksız yere diyarından sürene
Acımadan defterini dürene
Yıldırımca çakmalısın Yörük’üm

Daimî yer almak için savada
Sarı dastar can yoldaşın davada
Elde değnek yaylalarda, ovada
Tarlada ter dökmelisin Yörük’üm

Kepeneğin altındaki er sensin
Çadırları kurduğumuz yer sensin
Soyumuzun gözlerinde fer sensin
Ufkumuzdan sökmelisin Yörük’üm

Çabaların değil elbet boşuna
Kurban olup toprağına taşına
Erden kalkıp her sabahın başına
Güneşten taç takmalısın Yörük’üm

Motiflerle yeni nesle dününü
Halı, kilim, heybe ünler ününü
Koyunların, keçilerin yününü
Tengerekte bükmelisin Yörük’üm

Tekerleme, atasözü eğirip
Mani, masal, efsaneler doğurup
Türküleri mayan ile yoğurup
Göç havası çekmelisin Yörük’üm

Selçuklu’ya, Osmanlı’ya sultansın
Türkiye’min temelini atansın
Kıymetini bilmeyenler utansın
Baş köşeye çökmelisin Yörük’üm

Oğuz Han ki mihenk taşın tarihte
Mustafa da senin atan Fatih de
Yanındadır dualar her fetihte
Gayrısını yıkmalısın Yörük’üm

Cesaretin ders olmalı acuna
Canım feda deyip vatan borcuna
Şerefiyle yiğitliğin burcuna
Al sancağı çekmelisin Yörük’üm

Öyküleri sürsün Dedem Korkut’un
Gök kubbenin altı senin hududun
Heybenden tüm gönüllere umudun
Tohumunu ekmelisin Yörük’üm

Davullarla zurnalarla boyunu
Boylayarak soylayarak soyunu
Beyleriyle kurup Türkün toyunu
Yarınlara bakmalısın Yörük’üm

31.07.2019
Salih ERDEM