1
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
796
Okunma
dünyayı tek kişilik uykusundan uyandıran
pastoral bir büyüydü aramızdaki bulut dansı.
sen yanılgı dedin bu deltaya, bense aşk.
kim bilebilirdi, bir yaprağın güz rüzgârlarında
öyle sokak sokak tenhalıkla çürüdüğünü.
hepsi bu: tanrısal bir boşlukla kendini hatırlatan
suskuya yatmış bir ağzın avutulmamış yağmurları
yer yarıldı sevgili, bir uzun çıkmaz yola günaydın!
Öpülmemiş Şehlâ (Sayfa 31))
Cevap Yaz