kuyu
yüzün de asılı kalmış bir hüznü taşıyor gözleri,
derin,dipsiz bir kuyu sanki, ama yine de vazgeçemiyorsun bakmaktan, çekiyor içine.. sonra, dalga dalga yayılıyor ruhuna tüm benliğiyle, hissediyorsun boşlukta kayboluşunu, hissediyorsun yok olmamak için çırpınışını... öyle işliyor ki karanlığı içine, kurtulmak istemiyorsun o karanlıktan, gönüllü sürükleniyorsun varlığında birlikte... emine rezzan sipahi |