Uzaktan bakılınca
Sana herşey uzaktan bakılınca kalitesiz gelir
Küf tutmuş sanırsın bazı ulaşılmaz yerlerin Yalın ayak yürürken batan izlerin Anlatır seni esasen...senin taşıdığın yüklerin Bir dal kırar gibi çıtlar gözüne batan iğnelerin Hafif deyildir hiçbirzaman söylemekte gizlediklerin Nerelerde nelerin kayboluşu anlatır tüten dumanında tüttüklerin O nakışla işlediğin herşey bak senin eserin Sabır taşı deyildir hayat yutar ardından herşeyi Kala kaldım ortada anlatamam çaresizlikle içimdekileri Neyle terbiye etti bak bilmediklerim Yıllarımı iple götürdüler bak benden gidenlerim Aynı akıl yıllar sonra neyazıkki gelmez başa Artık vurdu bu saz son müzik ile şu soluk yüzü taşa Geldi ihtiyarlık en sonunda beklenen yaşa Hiç dert etme gönül yerden göğe kadar herşey boş bir tasa |
yaşamak diye daldan dala konanlar kalıyor her daim yaya
zamanla anladım yürekten olmayan sevgini sonu kuraklık
ne engel olur kalp sırrına erip mevlana ve şems gibi olmaya